TELEFON ART - nagroda przyznana!

Konkurs TELEFON ART wygrała Dominika Sobkowiak z filmem ,,Lucky bitch". 

Serdecznie gratulujemy Dominice i życzymy dalszych poszukiwań filmowych:) 

Film Dominiki do obejrzenia już na kanale youtube

http://www.youtube.com/watch?v=PN3_h7_XN9Q

Znamy zwycięzcę 22 dokumentART!!!

Nagrody 22 dokumentART już przyznane!

Za nami oficjalne zamknięcie festiwalu w Neubrandenburgu. 

Ciekawi wyniku i pełni wrażeń po festiwalu, pojechaliśmy busem do Neubrandenburga, gdzie w kinie Cinema Star odbyło się oficjalne zakończenie festiwalu.

Lista nagród przyznanych przez MIĘDZYNARODOWE JURY:

1.Nagrodę Marszałka Województwa Zachodniopomorskiego otrzymał autor filmu: AMERICAN DREAMER, reż. Thomas Haley

2.Nagrodę Latücht Ministerstwa Edukacji, Nauki i Kultury Meklemburgii-Pomorza Przedniego otrzymał autor filmu: MARIA, reż. Claudiu Mitcu

3. Nagrodę Miasta Neubrandenburg otrzymał autor filmu: OUT OF FRAME, reż.  Yorgos Zois

4.Nagrodę Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej otrzymał autor filmu: THE RACE, reż. Jean-Michel Rolland 

5.Wyróżnienie otrzymał autor filmu: A GREAT DISORDER UNDER HEAVEN, reż. Ivan Garcia

6.Nagrodę „Findling” Regionalnego Stowarzyszenia Komunikacji Filmowej Meklemburgii-Pomorza Przedniego otrzymał autor filmu: 2000 m2 MIT GARTEN, reż. Tama Tobias-Macht

Zwycięzcom gratulujemy i życzymy kolejnych tak dobrych filmów!!!

Lista nagród przyznanych przez STUDENCKIE JURY:

- Nagroda Jury Studenckiego ufundowana przez Uniwersytet Szczeciński

·         A matter of fact, reż. Roshanak Zangeneh

- Nagroda Zrzeszenia Studentów Uniwersytetu w Greifswaldzie

·         Rogalik, reż. Pawel Ziemilski 

Lista nagród przyznanych przez PUBLICZNOŚĆ: 

- Nagroda Publiczności Polskiej ufundowana przez Telewizję Polską (TVP) 

Whateverest , reż. Kristoffer Borgli

       

      - Nagroda Publiczności Niemieckiej ufundowana przez Norddeutscher Rundfunk (NDR)

       Skin Feels / De huid voelt , reż. Daan Bunnik

Zachodniopomorskie Shorty 2013

·         Drawtek, reż. Szymon Karpierz

Ostatni filmowy wieczór...

Klasyka Polskiego Dokumentu: Maciej Drygas vol. 2

Wczesne wtorkowe popołudnie w kinie "Zamek": kinomani dyspozycyjni czasowo, którzy z trudem zmieścili się w niewielkiej sali kina obejrzeli premierowo w Szczecinie  "Abu Haraz", najnowszy dokument Macieja Drygasa. W programie były też wcześniejsze filmy tego wybitnego polskiego dokumentalisty: "Głos nadziei", "Jeden dzień w PRL", "Stan nieważkości".

Ekstraklasa: nieznane oblicze filmowe Martina Scorsese vol. 3

Czterogodzinny "My Voyage to Italy" to hołd zlożony przez wielkiego filmowca innym wielkim filmowcom: Robertowi Rosselliniemu, Vittorio De Sice, Federicowi Felliniemu, Luchino Viscontiemu, Antonio Antonioniemu – prawdziwa kinomańska uczta, złożona z kronik filmowych, "domowych" filmów i fragmentów dzieł wymienionych wyżej mistrzów. Drugi tytuł: "Lady by the Sea" – przedstawia amerykańską historię poprzez jeden z wielkich symboli tego kraju – witającą wciąż nowych emigrantów Statuę Wolności. Te filmy można było obejrzeć w Multikinie we wtorkowy wieczór – 22 października, ostatni filmowy wieczór 22. dokumenARTu w Szczecinie.

Dzieje się, wciąż dzieje...

Konkurs Europejski vol. 9, 10

Refleksyjny, medytacyjny wręcz "Hinoki Farm", trochę radosny, bardzo gorzki "Księżniczka i mur",  brawurowy "Space in Between", równie brawurowy (choć z innych powodów) – "factory", niebanalny "Decembers – Narrating History", te tytuły najbardziej zapadają w pamięć. "Hinoki Farm" (reżyseria: Akiro Hellgardt) opowiada o farmie na japońskiej wyspie Kiusu, gdzie tylko smugi samolotów przypominają o istnieniu głośnej cywilizacji. Mała bohaterka dokumentu "Księżniczka i mur" (reżyseria: Małgorzata Kozera), mieszkanka rudery, którą od bogatego, cywilizowanego świata dosłownie oddziela mur, ma wiele marzeń. W "Space in Between" (Noelia Nicolás) kochankowie wykrzykują do siebie miłosne wyznania i banalne uwago o programie telewizyjnym przez ... mur więzienia. "Factory" poraża filmowym i fotogeraficznym pięknem. Zrealizował ten dokument filmowy kolektyw: Paul Beetz, Marlene Hentschel, Birgit Müller, Simone Pfeifer. "Decembers – Narrating History" (reżyseria: Maj Hasager) na podstawie setek fotografii tworzy symboliczną opowieść o ruchu polskiej Solidarności w latach 80. ubiegłego wieku.

Wieczorem dyskutowaliśmy między innymi z  Akiro Hellgardtem, Małgorzatą Kozerą, Maj Hasager, kolektywem filmowym, Malou Berlin – autorką "After the Fire", opowiadającym o traumie tureckiej rodziny w Niemczech, boleśnie skrzywdzonej przez noenazistów.

Portret Polonia

Cztery filmy ("3questions – generations",'this is poland", "Europe without borders", "The Sun in my TV", w których filmowcy z Niemiec opowiadają o życiu Polaków w tym kraju. Po filmach odbyło się spotkanie z autorami: Sewerynem Żelaznym, Mirkiem Balonisem, Juttą Riedel, Anną Marią Roznowską, Janem Walentkiem.

videoART vol. 4: Młode Wilki Akademii Sztuki w Szczecinie

W kinie "Zamek", pomiędzy blokami Konkursu Europejskiego mogliśmy obejrzeć w poniedziałek szczecińską odsłonę videoartu: prace studentów pracowni kierunkowych Katedry Nowych Mediów Wydziału Malarstwa i Nowych Mediów Akademii Sztuki w Szczecinie.

Po festiwalowym półmetku

Za nami tak wiele filmowych wrażeń, że warto je uporządkować.

Konkurs Europejski vol. 3, 4, 5, 6, 7, 8

Dyskuja sobotnia poruszyła między innymi wątek skomplikowanych w dzisiejszym świecie filmowym kwestii technicznych. Jako że obecni byli na niej autorzy filmów "I can't cry much louder than this", "The Imprint", "In the matter of fact – których istotny element stanowiły medialne obrazy rzeczywistości bądź artystyczna opozycja wobec nich, ważnym wątkiem rozmowy były też współczesne media. Autor filmu "I can't cry much louder than this", Robert Cambrinus, mówił, że kiedy ogląda wiadomości emitowane przez różne stacje telewizyjne, widzi różne interpretacje przedstawianych wydarzeń. Reżyserka "A matter of fact", Roshanak Zangeneh opowiadała o realizacji swojego niebanalnego filmu, o tym, jak poszła z kamerą w środek współczesnego Kairu, pełen meczetów i modlących się muzułmanów. Szukała środków wyrazu i znalazła metodę kręcenia z perspektywy ziemi, podłogi, posadzki, trotuaru. W niedzielę rozmawialiśmy między innymi z Emilią Śniegoską, autorką filmu "Edward", która zawitała do Szczecina na krótko z filmowej Łodzi, Nicole Vögele, autorką osobistego dokumentu "Into the innards", Danielem Andreasem Sagerem (dokument "Finistére"), Igorem Simicem ("The Thinker in the Supermarket") Tu pojawiły się osobiste historie filmowych bohaterów – tytułowego Edwarda, samotnika, równie samotnego protagonisty "Finistére", ale i wątek mocnej krytyki społeczeństwa konsumpcyjnego w filmie Igora Simica pod świetnym, druzgocąco ironicznym tytułem: "The Thinker in the Supermarket".

Prawie 10 godzin spędzonych w kinie. 26 filmów. Dyskusje z kilkunastoma autorami. Siłą rzeczy w głowie zostaje to, co najbardziej zaskoczyło, co wybija się ze standardów, do których jesteśmy przyzwyczajeni. Poza wymienionymi już tytułami: "On the spot – Gaza", zrealizowany przez dwóch Węgrów w ramach projektu OTS – On The Spot Spektrum, małymi kamerami, które pozwalają zbliżyć się do bohaterów: poraża bezradnością i niezrozumieniem przez Zachód sytuacji w Gazie. Autorzy filmu, bardzo młodzi to EszterCseke i Andras Takacs. "American Dreamer": niezwykłe spojrzenie na USA, oczami naiwnego, szczerego protagonisty, żarliwego patrioty; jednocześnie obraz starej demokracji, w której rzecznicy przeciwstawnych względem siebie pogladów dyskutują podczas ulicznych deminstracji, w kolejną rocznicę 11 września. Autorem jest pochodzący ze stanu Oregon, a żyjący od lat 70. ubiegłego wieku w Paryżu, fotograf Thomas Haley. "American Dreamer" to jego pierwszy film dokumentalny. Także osobiste historie dwóch bohaterek "Mojego domu", zrealizowanego przez związaną ze Szczecinem Magdaleną Szymków: historia Polki, babci autorki, wypędzonej  z kresów wschodnich przedwojennej Polski i historia Niemki, wypędzonej ze Szczecina.

Filmowa niedziela

Wolne popołudnie? Brak pomysłu na dzisiejszy dzień?

Zapoznaj się z programem festiwalu na niedzielę! 

http://www.dokumentart.pl/pl/program

Konkurs Europejski vol.1 i 2

Wczoraj rozpoczął się trzon naszego festiwalu, tj. Konkurs Europejski. Po obejrzeniu dwóch bloków filmowych, odbyła się dyskusja z autorami trzech z nich: Maria (Claudiu Mitcu), Skin Feels (Daan Bunnik) oraz The Red Carpet (Manuel Fernández,  Rubén Sánchez). 

Filmy Maria i Skin Feels to filmy o przemijaniu i śmierci, które są nieuniknione dla każdego z nas. W pierwszym z nich oglądamy nagranie, przedstawiające starsze kobiety, które czuwają nad umierającą bliską osobą (prywatnie babcią autora dokumentu). Słyszymy ich rozmowy, rozterki i troskę o chorą, a także o dochowanie wszystkich koniecznych obrzędów. Skin Feels to z kolei refleksja nad przemijaniem na przykładzie rodziców reżysera, w którym silne emocje wywołał widok nagiego ciała jego ojca. Rozmyśla o tym, że jego rodzice nie są tak sprawni jak kiedyś, a ich ciała nie są już tak piękne. 

W związku z tymi filmami zastanawialiśmy się nad granicami tego, co można pokazać, a co nie. Jak bardzo można wejść w sferę intymności i pokazać to na wielkim ekranie? Claudiu pokazał swoją Babcię na łożu śmierci. Z jednej strony to trochę prywatne, ale z drugiej, ile razy widzimy w telewizji makabryczne sceny z umierającymi ludźmi? Tutaj tragizmowi umierania towarzyszy spokój i wielka miłość bijąca od członków rodziny. Daan z kolei pokazał swoich rodziców nago. Opowiadał, że bez problemu zgodzili się na realizację tego filmu. Po pierwszym publicznym pokazie, ich reakcje były różne; matka bardzo wdzięczna, ucałowała syna, traktując ten dokument jako swego rodzaju prezent. Ojciec poczuł się trochę zawstydzony, ale z czasem to minęło.

The Red Carpet to opowieść o życiu w slumsach, opowiedziana przez Rubinę Ali, która zagrała w filmie Slumdog Millionaire. Nie jest to jednak historia jej życia, to znaczy opowiada o swojej rodzinie, ale po to, by pokazać, jak żyje się w slumsach. Mówi, że tam jest mnóstwo dzieci, nawet na nagraniach widzimy całe ich mnóstwo, z zaciekawieniem patrzących się na kamerę. Jest szczęśliwa, nie zależy jej na opuszczeniu miejsca, w którym mieszka. Autorzy dokumentu przyznają, że początkowo film miał być o aktorach Bollywood, ale później zmienili wizję. Udało im się zlokalizować miejsce zamieszkania Rubiny. Ciężko było przekonać jej ojca, aby zgodził się na ten film, gdyż był zrażony do dziennikarzy (kiedyś jeden z nich chciał kupić jego córkę). W końcu przystąpili do nagrywania dwunastolatki. Potwierdzeniem realności jej wypowiedzi jest fakt, że aby nie zajmować dziewczynce zbyt dużo czasu (dzieci szybko się niecierpliwią), w pewnym momencie zrezygnowano z tłumacza i autorzy zadawali pytania, ale nie rozumieli odpowiedzi. 

Dokumenty jak i późniejsza dyskusja były naprawdę badzo ciekawe i wartościowe. Szkoda tylko, że tak mało ludzi zechciało w nich uczestniczyć. Rozumiem, że późna pora, ale jest weekend, więc gorąco zachęcam i żałujcie, że Was z nami nie było!!!

Dziś także odbywa się dyskusja z autorami filmów. 21:00, Kino Zamek. Zapraszamy!!!